Fake

" พอเข้าเดือนหก ฝนก็ตกพร่ำ ๆ กบก็ร้อง... "
เริ่มเข้าหน้าฝนอีกแล้วการเดินทางไปเรียนในกรุงเทพฯก็จะน่าเบื่ออีกตามเคยยิ่งฝนตก รถจะยิ่งติดแถมเป็นรถเมล์ร้อนด้วย โอ้ พระเจ้าช่วย ต้องปิดหน้าต่างป้องกันฝนกระเด็นเข้ามา ผู้คนกลับจากที่ทำงานต้องเดินทางกลับบ้านต่างเบียดกันจนแน่นรถเมล์แย่งอากาศหายใจกันอีกแทนที่อากาศจะเย็นกลายเป็นร้อนอบอ้าวตามมาด้วยกลิ่นเหงื่อกลิ่นตัว

เราออกเดินทางจากสิงห์บุรีช่วงหัวค่ำ ขับรถไปเรื่อยๆมาถึงหาดทรายรีจังหวัดชุมพรประมาณตี 4 จึงนอนพักรอให้ฟ้าสว่าง ...เป็นอีกวันหนึ่งที่พวกเราได้เห็นพระอาทิตย์ค่อยๆโผล่ขึ้นจากทะเลที่ขอบฟ้า สวยงามมากครับ..หลังจากจัดการล้างหน้าแปรงฟันแล้ว ก็ออกเดินทางไปท่าเรือเพื่อไปเกาะเต่า ซึ่งอยู่ถัดไปไม่ถึง10 กิโลเมตร..แต่แล้วพวกเราก็ต้องถอดใจ ไม่รู้นักท่องเที่ยวมาจากไหนกันหลายคันรถบัสใหญ่ๆ มีทั้งชาวไทยและชาวต่างประเทศ แน่นไปหมด สอบถามพนักงานขายตั๋วเรือเรื่องที่พักก็บอกให้ไปติดต่อบนเกาะเอาเอง ...ประเมินดูจากปริมาณนักท่องเที่ยวแล้วคงไม่มีที่พักแน่นอน...งานนี้ถอยครับ

กริ๊งๆๆโทรศัพท์ดังขึ้น "เพื่อนแอ้ม จะกลับเมืองไทย 1 เดือน ว่านัดเจอพบปะสังสรรค์กันนะเอาแบบมีเรื่องคุยกันเพราะมันไม่ได้กลับเมืองไทยนานแล้ว สถานที่ค่อยว่ากันเอาแบบเดินทางสะดวกต้องถามพวกสาวๆด้วยมึงลองคิดสถานที่ด้วยนะ" และแล้วก็กลับบ้านมาออน msn เพื่อแชทกับเพื่อนๆและเช็คเมล์

PEANUT404 say:"เพื่อนนก เรากลับเมืองไทย 1 เดือน ตกลงกับพวกเพื่อนกันแล้วว่าจะเที่ยวเกาะเสม็ดกันนะเพื่อนนกมาด้วยนะเพราะเราซื้อเหล้ามาฝากด้วยนึงขวด อย่าลืมชวนเพื่อนอีฟมาให้ได้ด้วยหล่ะ" ชีวิตเหมือนผีเสื้อล้มลม : "ได้ นั่นเจอกันที่ท่าเรือบ้านเพ เพราะเราจะแวะหาพี่ชายที่ระยองก่อน แล้วพวกเพื่อนก็นัดกันเองนะว่าจะมาอย่างไง"

PEANUT404 say : "โอเคๆ"

เมื่อถึงวันเดินทางผมก็ขึ้นรถทัวร์ที่เอกมัย เคยมาระยองก็หลายครั้งแต่ไม่เคยขับรถดูในตัวเมืองระยองเลยจึงเริ่มต้นจากไปศูนย์ราชการจังหวัดระยอง แล้วขอหนังสือแนะนำจังหวัดระยอง ใช้สถานที่ราชการให้เป็นประโยชน์เพื่ออำนวยความสะดวกแก่ประชาชน ต้องขอขอบคุณเจ้าหน้าที่ที่ให้บริการและแนะนำอย่างดี จึงเริ่มต้นจากวัดป่าประดู่ ไหว้พระพุทธไสย์ยาสน์ ซึ่งเป็นพระพุทธไสยาสน์ซึ่งประทับอยู่ในท่านอนตะแคงซ้าย(ปกติพระนอนจะตะแครงขวา) พิพิธภัณฑ์หนังใหญ่วัดบ้านดอน ซึ่งตัวหนังใหญ่โบราณผุงพังเสียหายเกือบหมด พระเจดีย์กลางน้ำ ปัจจุบันตั้งอยู่ริมน้ำแล้ว ศาลสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชที่วัดลุ่มมหาชัยชุมพล มีต้นสะตือใหญ่ อายุ 300 ปี ดูแม่น้ำระยองไหลลงทะเลที่แหลมเจริญ ขับรถจักรยานยนต์มาค่อนวันแวะนั่งทานไอศกรีม โอ้โหแดดระยองแรงจริงๆผิวเข้มทันตาเห็น

เช้าวันเสาร์นั่งสองแถวที่สถานีขนส่งไปบ้านเพ ตามที่ได้นัดเจอผองเพื่อน รวมเบ็ดเสร็จทั้งหมด 13 คน ไปเกาะเสม็ด(อยู่ห่างจากชายฝั่งบ้านเพประมาณ 6.5 กิโลเมตร)โดยเรือสปีดโบ๊ทใช้เวลาเพียง 20 นาที ซึ่งพักที่หาดวงเดือน จากการที่ไม่ได้เจอพวกเพื่อนมา 3 ปีกว่า ทำให้แต่ละคนหาเรื่องมาคุยกันถามสารทุกข์สุกดิบอย่างสนุกสนาน คุยกันเม้าท์เพลินและที่พลาดไม่ได้คือการถ่ายรูปทั้งเดียวและหมู่ ความห่างไกลกันที่ทุกคนแยกย้ายกันไปทำงานหลังจากเรียนจบ ซึ่งตอนเรียนเป็นอย่างไรตอนนี้ยังเหมือนเดิม ต่างคนต่างก็อายุมากขึ้นหน้าที่การทำงานก็แตกต่างกันไปแต่ผมยังรู้สึกว่าพวกเรายังเล่นหัวกันครื้นเครงและสิ่งเดียวที่ไม่เปลี่ยนแปลงคือมิตรภาพของพวกเรา

มาทะเลทั้งทีกิจกรรมชายหาดพลาดไม่ได้คือวอลเลย์บอลชายหาด ตามด้วยกีฬาทางน้ำ ลิงชิงบอลในทะเล ท้ายสุดคือการหาผู้โชคร้ายมาหนึ่งคนแล้วจับฝั่งทราย ตอนกำลังกลบทรายก็มีความสงสารที่เพื่อนถูกทรมานแต่ปรากฏว่าเพื่อนผู้โชคร้ายกับแสดงสีหน้าชอบอกชอบใจในการถูกจับฝั่งทราย เมื่อเวลาผ่านไปพอสมควรจึงแยกย้ายกันเพื่อเฮฮายามค่ำต่อไป อาหารทะเลสดก็ต้องมากินที่ทะเล กินกันไปคุยกันไปแล้วก็ลงเอยด้วยการเท้าความถึงสมัยเรียนว่าคนโน้นเป็นอย่างไรคนนี้เป็นอย่างไร เพื่อนคนนั้นแต่งงานแล้วยัง 10 กว่าคน จนบางทีฟังไม่ทันเพราะต่างคนต่างเล่า

รุ่งเช้าฝนตกปรอยๆ ไม่มีแสงแดด อากาศเย็นสบายซึ่งแตกต่างกับเมืองกรุง เช้ามาก็จับกลุ่มคุยกันบ้าง ถ่ายรูปคู่คนโน่นทีคนนั้นที(แบบว่าเก็บไว้เป็นที่ระทึก) แล้วเก็บสัมภาระเพื่อเช็คเอ้าท์ระหว่างนั้นจึงได้ภาพมันส์และบ๊องส์ประสาโจ๋ 2 วัน 1 คืน จึงทำให้เสม็ดเสร็จพวกเราแล้ว